Pedagogizacja rodziców
- Artykuły
- Akcje i projekty
- Materiały dla dzieci: gr. starsza - Białobrzeska
- Materiały dla dzieci: gr. średnia - Białobrzeska
- Materiały dla dzieci: gr. młodsza - Białobrzeska
- Materiały dla dzieci: gr. starsza - Górska
- Materiały dla dzieci: gr. średnia - Górska
- Materiały dla dzieci: gr. młodsza - Górska
- Materiały dla dzieci: gr. starsza - Zakącie - 6,5,4-latki
- Materiały dla dzieci: gr. młodsza - Zakącie
- Materiały dla dzieci: 5,6 l. - Kopanie Żołyńskie
- Materiały dla dzieci: 3,4 l. - Kopanie Żołyńskie
- KONKURSY
- KARTY PRACY DO DRUKOWANIA
- Zabawy muzyczno - ruchowe
Materiały dla dzieci: 3,4 l. - Kopanie Żołyńskie
JĘZYK ANGIELSKI:
https://www.youtube.com/watch?v=sn6GLgaTY0M
dla wszystkich grup
https://www.youtube.com/watch?v=wfnqxkN_M_M
dla wszystkich grupRytmika:
Na początek rytmiczna rozgrzewka dla wszystkich grup oraz dźwięki wysokie i niskie.
https://youtu.be/Zg7pCZOtMXo
https://youtu.be/4YFmTNqTfsU
Ćwiczenie słuchowe, Jaki słyszycie instrument?
https://youtu.be/PURlDLVADTE
Piosenka dla wszystkich grup.
https://youtu.be/bO5qbyBVHtA
Muzyka do relaksacji:
https://youtu.be/SRlt4JHslBM
Rytmika 06.04
Witam serdecznie po świętach. Mam nadzieję, że u Was wszystko w porządku. Zapraszam dzisiaj do wykonania w domu tańca- twist. Można spalić zbędne kalorie jeśli ktoś z Was za dużo zjadł.
https://m.youtube.com/watch?v=djTRqUaE87Y
A po tańcu zapraszam na ćwiczenia słuchowe o instrumentach. Posłuchajcie proszę a potem spróbujcie sami rozpoznać co to za instrument :
https://m.youtube.com/watch?v=5lrMLE0KFtQ
Na koniec chwila relaksu, kładziemy się zamykamy oczka i słuchamy pięknej melodii, podczas której wyobrażamy sobie, że jesteśmy razem w przedszkolu z koleżankami i kolegami.
Pozdrawiam Wszystkich serdecznie.
TEMAT TYGODNIA: Co się dzieje w kosmosie?
Treśći programowe:
- Nabywanie koordynacji wzrokowo-ruchowej, np. powtarzanie prostych ruchów innej osoby w czasie zabawy.
- Uczestniczenie w zabawach rytmicznych i ruchowych.
- Wymienianie i nazywanie wybranych zawodów.
- zapoznaanie z wybranymi planetami
- Sylabizowanie w toku zabaw, np. naśladowanie mowy robota, lalki.
- Reagowanie na humor zawarty w utworze literackim lub w danej sytuacji.
- Układanie prostych kompozycji z figur geometrycznych według podanego wzoru.
Piąek 16.04.2021.
Temat dnia: Gwiazdy, gwiazdeczki
Cele główne:
- Rozwijanie mowy
- Rozwijanie sprawności fizycznej
Cele szczegółowe dziecko:
- Odpowiada na pytania dotyczące tekstu
- Aktywnie uczestniczy w ćwiczeniach
Podstawa programowa: I: 5,6,7,8 , IV:1, 2,5,7,8,9,12
K:K: 1,5,8
Treści zadań do zrealizowania:
- Rytmiczne dzielenie (na sylaby) słów związanych z kosmosem, np.: rakieta (ra-kie-ta), gwiazdy (gwiaz-dy), planety (pla-ne-ty), kosmonauta (kos-mo-nau-ta).
- Słuchanie opowiadania Natalii Usenko UFO.
Rozwiązanie zagadki.
Czy to spodek czy rakieta?
Ufoludek nim ucieka. (UFO)
(rodzic tłumaczy, że nazwa UFO powstała z pierwszych liter angielskich wyrazów oznaczających niezidentyfikowany obiekt latający).
− Jak mówimy na UFO? (latający spodek)
− Dlaczego tak go nazywamy?
Słuchanie opowiadania.
Pewnego razu wróżka Laurencja wybrała się do parku na poranny spacerek.
- Jejku!- zawołała nagle i stanęła jak wryta.- Śni mi się czy co ? Na polance stoi ogromny talerz! Cały biały w różne kwiatki. Skąd on się tu wzioł?
- Przyleciał- mrugnęła papuga Klarcia.
- Telewizji nie oglądasz czy co ? To nie jest zwykły talerz, tylko latający. Nazywa się UFO.
- A kto to są te małe kolorowe, co na nim siedzą?
- Ufoludki , oczywiście . Zobacz, jak płaczą. Chyba mają kłopoty.
- No to chodźmy im pomóc!- zawołała Laurencja.
Ufoludki na ich widok ucieszyły się okropnie i zaczęły pokazywać coś na migi.
- Zepsuły im się bateryjki- przetłumaczyła Klarcia – Nie mogą lecieć dalej.
- To ja im takie bateryjki wyczaruje !- Laurencja podniosła swoją czarodziejską różdżkę . Niestety za pierwszym razem wyczarowały jej się ogórki. Za drugim kręgle. A za trzecim maszynka do golenia.
- Chyba się nie znam na bateryjkach- westchnęła Laurencja . W szkole czarownic zawsze miałam pałę z fizyki.
Ufoludki płakały coraz głośniej i wyrywały sobie z głów czerwone włosy. Laurencja też zaczęła chlipać.
- Przestań się mazać!- rozzłościła się Klarcia- rusz głową !
- Już wiem!- Zawołała laurencja i puknęła się różyczką w czoło.
W jednej chwili z dwu stron talerza wyrosły wielkie nietoperzowe skrzydła , a z trzeciej- puszysty lisi ogon.
- Pip, Pip, kuraa!- wrzasnęły ufoludki i wskoczyły do talerza- Pęki, pęki, pa, pa, pa!
- To na pewno znaczy ; „Hip, HIp hura” i „Dzięki, dzięki”- wyjaśniła Klarcia.
- A „pa,pa” to sama wiesz
W chwilę później talerz , machając skrzydłami i powiewając ogonem, znikną w chmurach.
- Tym razem naprawdę ci się udało- Powiedziała Klarcia- Jesteś zupełnie dobrą czarownicą.
- No myślę – odparła Laurencja i zadarła nos do góry.
• Rozmowa na temat opowiadania na podstawie opowiadania i tablicy demonstracyjnej nr 60. 881936 OS_AA+_tablice (mac.pl)
− Co spotkała wróżka Laurencja w parku?
− Jak wyglądało UFO?
− Dlaczego ufoludki wylądowały w parku?
− Co wyczarowała wróżka zamiast bateryjek?
− Jak zakończyła się ta historia?
- Zabawa Mowa ufoludków.
Rodzic mówi zaszyfrowane słowa (po każdej sylabie z danego słowa wymawia inną sylabę), a dzieci próbują je powiedzieć. Np.: umafomaludmakima (ufoludki), UmaFOma (UFO), plamanematama (planeta)
- Ćwiczenia gimnastyczne (Zestaw ćwiczeń gimnastyczny obowiązuje ten sam co w poniedziałek)
Pomoce: Sznurek, woreczki.
Przejście po sznurku – ćwiczenie równoważne:
- przejście bokiem, krokiem dostawnym,
- przejście przodem, krokiem dostawnym,
- przejście naturalnym krokiem w przód,
- przejście we wspięciu na palcach.
Ćwiczenia wzmacniające mięśnie brzucha i rozciągające prostownik grzbietu odcinka lędźwiowego:
- z leżenia tyłem, z nogami ugiętymi w kolanach przejście do leżenia przewrotnego,
- to samo ćwiczenie wykonywane w dwójkach, dziecko i rodzic chwytają się za ręce, a ich głowy stykają się ze sobą.
Ćwiczenia wzmacniające mięśnie grzbietu i pośladków:
- leżenie przodem, ramiona w przedłużeniu tułowia – naprzemianstronne wznosy prawego i lewego ramienia, a następnie prawej i lewej nogi.
Ćwiczenia zręcznościowo-koordynacyjne rozwijające umiejętność rzutu i chwytu przyboru: podrzut i chwyt woreczka oburącz w pozycji siedzącej i podczas marszu.
Marsz po kole połączony z rzutem woreczków do kosza.
- Ćwiczenia słuchowe rodzic przygotowuje obrazki, np.: ogórek, laska, lalka, dom, buda, aparat fotograficzny, serce, ule, ekran, miś. Mówi nazwy obrazków bez pierwszej głoski, a dzieci wskazują odpowiednie obrazki (*górek, *aska, *alka, *om, *uda, *parat, *erce, *le, *kran, *iś).obrazki.docx
6. Kula Ziemska: pokoloruj obrazek wg własnego pomysłu, kontury można wypełnić kredkami, farbami, wykleić bibuła, kolorowym papierem, plasteliną.
Czwartek 15.04.2021.
Temat dnia: Gwiazdy, gwiazdeczki
Cele główne:
- rozwijanie umiejętności klasyfikowania,
- rozwijanie sprawności manualnej.
Cele szczegółowe dziecko:
- segreguje gwiazdki według wielkości, koloru
- wykonuje pracę plastyczną
Podstawa programowa: I: 5,6,7,8 , IV:1, 2,5,7,8,9,12
K:K: 1,5,8
Treści zadań do zrealizowania:
- Zabawa orientacyjno-porządkowa Dzień i noc.
Gdy rodzic mówi słowo: słońce – dzieci poruszają się po pokoju w dowolny sposób (marsz, bieg, podskoki). Gdy mówi słowo: księżyc – co jest sygnałem zbliżającej się nocy – dzieci kładą się na dywanie i przez chwilę nieruchomieją – śpią.
Potem rodzic pyta:
− Po dniu mamy noc, a po nocy...?
− Czy to tak cały czas trwa: dzień, noc, dzień, noc...?
- Gwiazdy, gwiazdeczki – ćwiczenia klasyfikacyjne.
• Słuchanie wiersza Doroty Gellner Gwiazda.
Gwiazdka z miną uśmiechniętą
Tupie w górze złotą piętą.
Bez latarki i bez świeczki
chodzi nocą na wycieczki.
Chodzi, chodzi aż do rana,
no i świeci sobie sama
• Rozmowa na temat wiersza.
− Co robi gwiazda?
− Kiedy na niebie widzimy gwiazdy?
• Ćwiczenia klasyfikacyjne. Potrzebne będą gwiazdy w dwóch rozmiarach – małe i duże – i w trzech kolorach, np. srebrne, złote, białe, trzy obręcze np. zrobione ze sznurka
• Segregowanie według wielkości rodzic przygotowuje dwie obręcze. Do jednej dzieci mają wkładać duże gwiazdy, a do drugiej – małe gwiazdy. Po posegregowaniu gwiazd rodzic wraz z dziećmi nazywa utworzone kolekcje: Tutaj są małe gwiazdy, a tu – duże gwiazdy.
• Segregowanie według koloru rodzic przygotowuje trzy obręcze. Wyciąga małe gwiazdy i duże gwiazdy – złote, srebrne, białe – i je miesza. Dzieci wkładają do pierwszej obręczy złote gwiazdy, do drugiej – srebrne, a do trzeciej – białe. Potem nazywają swoje kolekcje: Tutaj mamy złote gwiazdy (pierwsza obręcz), tu – srebrne gwiazdy (druga obręcz), a tu – białe gwiazdy.
- Gwiazdy na niebie – praca plastyczna
Zabawa z wykorzystaniem rymowanki.
Dzieci za rodzicem:
Na nocnym niebie wyciągają ręce do góry robią piąstki
gwiazdki mrugają, mrugają, przykładają piąstki do policzków dzieci do snu zapraszają, naśladują zasypianie
zapraszają
• Zapoznanie ze sposobem wykonania pracy.
Duży ciemnoniebieski karton lub piały karton zamalowany farbą na ciemnoniebieski kolor, gwiazdki – małe i duże, kartki z bloku technicznego, nożyczki, klej.
Rodzic przygotowuje duży ciemnoniebieski karton. Dzieci dostają kartonowe gwiazdki (małą i dużą) oraz kartkę z bloku technicznego. Dzieci obrysowują gwiazdki (w razie trudności, pomaga im rodzic), wycinają je i przyklejają na kartonie.
• Wykonanie prac przez dzieci.
- Oglądanie filmiku edukacyjnego o Układzie Słonecznym
Planety, Księżyc, Słońce - Czym jest kosmos - YouTube
- Słuchanie wyliczanki Agnieszki Frączek Bęc! Hops! Ziuuu!, zwracanie uwagi na humor zawarty w utworze.
Bęc!
W ogródku bez ogródek wylądował ufoludek.
Hops! Przed siebie pędzi dróżką, depcze dynie ufonóżką,
uchem skubie liść rzeżuszki, sadzi w grządkach gruszki z puszki.
Ziuuu!
Swawoli wśród fasoli, do konewki wlewa coli,
tupie niczym armia smoków, pył kosmiczny sypie wokół.
Bęc!
Hops! Ziuuu! Raz, dwa, trzy... Sprzątać po nim będziesz ty!
- Swobodne wypowiedzi dzieci na temat ufoludka z wyliczanki.
- Propozycja dodatkowych kart pracy do wykonania w danym dniu
Labirynty_-_Dla_dzieci_-_Pan_Turecki.pdf
Pracovni_listy_na_tema_Vesmir____Navody_pro_tvoreni.pdfŚroda 14.04.2021.
Temat dnia: Chcę być kosmonautą
Cele główne:
- umuzykalnianie dzieci,
- rozwijanie mowy
Cele szczegółowe dziecko:
- tworzy instrumentację piosenki z wykorzystaniem metalowych przedmiotów,
- odpowiada na zadane mu pytania
Podstawa programowa: I: 5,6,7,8;III: 8 , IV:1, 2,5,7,8,12
K:K: 1,5,8
Treści zadań do zrealizowania:
- Układanie sylwety rakiety z klocków które dzieci dostępne mają w domy.
- Zabawy przy piosence Chciałbym zostać kosmonautą.
- Ćwiczenia słuchowe Co to za dźwięki? Metalowe przedmioty, parawan. Rozpoznawanie odgłosów wydawanych przez metalowe przedmioty, takie jak np. monety, klucze, łyżki, pokrywki rodzic pokazuje zgromadzone przedmioty. Dzieci je nazywają, określają, do czego one służą. Przedstawienie dźwięków, jakie wydają te przedmioty; rozpoznawanie ich przez dzieci, schowane za parawanem lub odwrócone tyłem do źródła dźwięku.
• Słuchanie piosenki Chciałbym zostać kosmonautą
• Rozmowa na temat piosenki.
− Kim chcieliby zostać koledzy i koleżanki chłopca?
− Kim chciałby zostać chłopiec?
− Co robi kosmonauta?
− Kim chciałoby zostać rodzeństwo chłopca?
- Nauka refrenu fragmentami, metodą ze słuchu.
• Próby instrumentacji refrenu piosenki – Chciałbym zostać kosmonautą. Metalowe przedmioty. Dzieci wykorzystują do instrumentacji metalowe przedmioty. Wspólnie przy tym śpiewają refren.
- Zabawa z elementem dramy
– Spotkanie z ufoludkiem. Dzieci dobierają się w pary z rodzicem: dziecko – ufoludek. Naśladują ruchy swojego partnera, jakby były jego odbiciem w lustrze.
- Słuchanie wiersza Jadwigi Koczanowskiej Ufoludki.
W piaskownicy za przedszkolem
wylądował srebrny spodek,
a ze spodka już po chwili
ufoludki wyskoczyły.
Małe, zwinne i zielone,
mądre i zaciekawione,
wymierzyły i zbadały
ławki, piłki, trawnik cały
Odleciały Mleczną Drogą
na planetę Togo-Togo.
Został po nich pył magiczny,
taki był mój sen kosmiczny.
Pytania do wiersza:
- Co wylądowało za przedszkolem?
- Co ze spodka wyskoczyło ?
- Jak wyglądały ufoludki?
- Jak nazywa się planeta na którą odleciały ufoludki ?
- Zadania do wykonania w Kartach pracy, cz. 2, nr 27.
− Dokończcie rysować latający pojazd i gwiazdy, rysujcie po śladach.
− Pokolorujcie rysunek UFO.
- Dodatkowa karta pracy , pokoloruj ufoludka
Space_Coloring_Pages_for_Kids_-_itsybitsyfun_com.pdfWtorek 13.04.2021.
Temat dnia: Wyprawa na zieloną planete
Cele główne:
- rozwijanie aktywności twórczej
- rozwijanie sprawności manualnej.
Cele szczegółowe dziecko:
- uczestniczy w ćwiczeniach wizualizacyjnych,
- rysuje sceny realne kredką w jednym kolorze.
Podstawa programowa: I: 5,6,7,8;III: 2 , IV:1, 2,5,7,8,9
K:K: 1,5,8
Treści zadań do zrealizowania:
- Zabawa Ja – ufoludek.
Dzieci stają w kręgu. Zabawę rozpoczyna rodzic –przedstawia się, np.: Usyn, i wykonuje jakiś gest (np. podnosi ręce i je opuszcza). Dziecko powtarza jego imię i wykonuje taki sam gest. Potem dziecko się przedstawia i wymyśla jakiś gest.
- Ćwiczenia wizualizacyjne Wyprawa na Zieloną Planetę.
Rodzic ustawia krzesełka w rzędzie – symbolizują one siedzenia w rakiecie. Dziecko siada na krześle rodzic opowiada krótką historię, której może towarzyszyć podkład muzyczny.
Witajcie na pokładzie statku kosmicznego! Zabiorę was w niezwykłą podróż – na Zieloną Planetę. Zapnijcie pasy. Ruszamy. Statek wznosi się coraz wyżej i wyżej. Ziemia robi się coraz mniejsza… Jaka ona błękitna! Ale, ale, czujecie? Stajecie się coraz lżejsi. To dziwne uczucie to stan nieważkości – unosicie się w powietrzu, jakbyście w nim płynęli. Widzicie na zewnątrz ciemność kosmosu, którą rozświetlają migoczące gwiazdy. Zapadacie w sen, który będzie trwał kilka lat, ale dla was to tylko chwila. Budzicie się. Statek kosmiczny zbliża się do Zielonej Planety. Patrzycie z zachwytem na zbliżającą się planetę. Serca biją wam mocno. Oto cel naszej wyprawy. Na planecie jest życie. Lądujecie. Otacza was tłum uśmiechniętych mieszkańców planety. Czy przyjmą was życzliwie? Jak wyglądają mieszkańcy Zielonej Planety? Czy są podobni do was? Jak wygląda życie na tej planecie?
Rodzic przerywa opowieść i pyta:
− Jak się nazywa ta planeta?
− Jak mogli wyglądać mieszkańcy zielonej planety?
Wychodzicie ze statku. Wita was tłum postaci o uśmiechniętych twarzach, ludzkich twarzach, tylko… zielonych. Co za ulga! Zwiedzacie planetę. Jest taka podobna do Ziemi, tylko wszystko jest zielone! Wracacie na Ziemię, szczęśliwi, że gdzieś jest życie podobne do naszego.
- Życie na Zielonej Planecie – wykonanie rysunku zieloną kredką.
Rozmowa na temat wcześniej przeczytanej historyjki „Zielonej Planety”.
− Czy przyjemnie jest spotkać w kosmosie kogoś podobnego do nas?
− Czy chcielibyście, żeby wszystko wokół was było w jednym kolorze?
Zabawa z wykorzystaniem rymowanki. Rodzic czyta rymowankę dziecko ja powtarza i klaszcze (jedno słowo- jedno klaśnięcie)
Na Zielonej Planecie wszystko jest zielone –
drzewa, krzewy, kwiaty,
wszystkie zwierzęta, nie tylko oswojone.
Ludzie mają zieloną skórę, włosy i ubrania,
zielonymi oczami patrzą na słońce,
które zielona chmura przesłania
Wykonanie prac przez dzieci,( Zielone kredki, kartki.) Dziecko stara się namalować rysunek przedstawiający swoją wymyśloną zieloną planetę.
- Rysowanie ufoludka według tekstu rymowanki.
Jestem sobie ufoludek
cały zieleniutki.
Mam trzy ręce,
cztery nogi i
nos okrąglutki.
Oczy czarne tak jak węgiel,
kreskę zamiast warg,
brzuch jak balon
i sprężynki trzy na głowie mam.
Omawianie wyglądu ufoludka z rymowanki.
− W jakim kolorze jest ufoludek?
− Ile ma rąk i ile nóg?
− Jaki ma nos?
− W jakim kolorze ma oczy?
− Co ma zamiast warg?
− Jak wygląda jego brzuch?
− Co ma na głowie?
- Karta pracy, cz. 2, nr 26.
− Odszukajcie na obrazku cztery ufoludki, które ukryły się przed mamą Zuzi.
− Posłuchajcie imion ufoludków podzielonych rytmicznie. Powiedzcie je.
- Dodatkowe karty pracy
Poniedziałek 12.04.2021.
Temat dnia: Ćwiczenia sportowo słuchowe
Cele główne:
- Rozwijanie mowy
- Rozwijanie sprawności fizycznej
Cele szczegółowe dziecko:
- Odpowiada na pytania dotyczące utworu
- Uczestniczy w ćwiczeniach ogólnorozwojowych
Podstawa programowa: I: 5,6,7,8; IV: 2,5,7,8,
K:K: 1,5,8
Treści zadań do zrealizowania:
- Nauka rymowanki o ufoludkach.
Ufoludki, ufoludki
to zielone, małe ludki.
Mówienie rymowanki z różnym natężeniem głosu: cicho, gdy rodzic trzyma palec na ustach, i głośno – gdy podniesie rękę.
- Słuchanie opowiadania Anny Onichimowskiej Zasypianka z ufoludkiem.
• Rozmowa na temat ufoludka.
− Kto to jest ufoludek?
− Co to jest UFO?
Słuchanie opowiadania:
Mam na imię Egon, a mój statek kosmiczny – Ogon. Mieszkamy na Marsie. Najbardziej lubię podróżować nocą. Ogon lata cicho jak ćma i jest tak malutki, że wszędzie możemy się wślizgnąć. Oblatywałem kiedyś po raz pierwszy planetę Ziemia. Ciekawe, czy jest zamieszkana… zastanawiałem się, zbliżając coraz szybciej do rozjarzonej kuli. Ogon zniżył lot i znalazłem się naprzeciwko domu z uchylonym oknem. Już po chwili byliśmy w środku. W łóżku spał olbrzym. Był częściowo przykryty. Miał na pewno jedną rękę, jedno ucho i głowę porośniętą ciemną trawą. Nie wiem, jak się poruszał, czy też na sprężynie, jak ja, czy jakoś inaczej, bo bałem się go odsłonić. Na mojej planecie najwyższy mieszkaniec ma dwadzieścia centymetrów wzrostu. A potem znalazłem dwa statki kosmiczne. – Co robisz? – spytał Ogon. – Próbuję uruchomić te rakiety. Przecież to są trampki! Nie ciągnij za sznurowadła, bo urwiesz! I w czym jutro ten chłopczyk pójdzie do przedszkola? – wskazał antenami na śpiącego olbrzyma. Nie chciałem dłużej słuchać, jak Ogon się mądrzy. Był już kiedyś wcześniej na Ziemi, z moim bratem. – Odlatujemy! – zatrzasnąłem kabinę. Olbrzym poruszył się gwałtownie. Ma jednak dwoje oczu, zauważyłem. I dwoje rąk. A skoro nosi trampki, ma również nogi… Wszystko to zapisałem szybko w moim elektronicznym notesie. – Wielki ze mnie naukowiec – mruknąłem z dumą na pożegnanie, wzlatując ponad dachy
Rozmowa na temat opowiadania.
− Jak się nazywał ufoludek? Jak się nazywało jego UFO?
− Gdzie przyleciał Egon? Skąd przyleciał?
− Czy był on duży czy mały – względem nas, ludzi?
− Jak Egon opisał olbrzyma?
− Z czym Egon pomylił trampki?
− Co wyjaśnił mu Ogon?
− Jak wyglądał Egon? Jak się poruszał?
• Próba narysowania ufoludka Egona przez dziecko.
- Ćwiczenia gimnastyczne
Pomoce: Sznurek, woreczki.
Przejście po sznurku – ćwiczenie równoważne:
- przejście bokiem, krokiem dostawnym,
- przejście przodem, krokiem dostawnym,
- przejście naturalnym krokiem w przód,
- przejście we wspięciu na palcach.
Ćwiczenia wzmacniające mięśnie brzucha i rozciągające prostownik grzbietu odcinka lędźwiowego:
- z leżenia tyłem, z nogami ugiętymi w kolanach przejście do leżenia przewrotnego,
- to samo ćwiczenie wykonywane w dwójkach, dziecko i rodzic chwytają się za ręce, a ich głowy stykają się ze sobą.
Ćwiczenia wzmacniające mięśnie grzbietu i pośladków:
- leżenie przodem, ramiona w przedłużeniu tułowia – naprzemianstronne wznosy prawego i lewego ramienia, a następnie prawej i lewej nogi.
Ćwiczenia zręcznościowo-koordynacyjne rozwijające umiejętność rzutu i chwytu przyboru: podrzut i chwyt woreczka oburącz w pozycji siedzącej i podczas marszu.
Marsz po kole połączony z rzutem woreczków do kosza.
- Ćwiczenia słuchowe Rozmowa z ufoludkiem. Dzieci powtarzają za rodzicem:
re ra ru ro ry
sza szo szy sze szu
resz rasz rusz rysz rosz
nasz pasz busz pusz
- Dowolny taniec przy piosence Chciałbym zostać kosmonautChciałbym zostać kosmonautą (sł. i muz. Danuta i Karol Jagiełło), MAC EDUKACJA | Słuchanie bezpłatnie w SoundCloud
- Mój kolega chciałby zostać marynarzem,
wszystkie oceany bardzo dobrze zna,
koleżanka mówi, że będzie aktorką.
A ja, a ja, a ja?
Ref.: Kosmonautą chciałbym zostać, kosmonautą
i zamienić na rakietę taty auto,
podróżować nią po długiej mlecznej drodze
i odwiedzać nowych ufoludków co dzień.
- Moja siostra lubi jeździć na rowerze,
wszystkie drogi w okolicy dobrze zna,
starszy brat odwiedza wciąż nieznane kraje.
A ja, a ja, a ja?
Ref.: Kosmonautą chciałbym zostać, kosmonautą…
TEMATYKA TYGODNIA: „CHCIAŁBYM BYĆ SPOTROWCEM”
TREŚCI PROGRAMOWE:
- rozwijanie sprawności całego ciała,
- nabywanie koordynacji wzrokowo-ruchowej,
- poznanie własnych możliwości przy wykonywaniu różnych czynności,
- rozwijanie umiejętności klasyfikowania.
PIĄTEK 09.04.2021R.
TEMAT DNIA: Piłka nożna
Podstawa programowa: I:5,6,7 IV: 2,5,7
Cele główne:
- rozwijanie mowy,
- rozwijanie sprawności fizycznej.
Cele operacyjne:
Dziecko:
- odpowiada na pytania dotyczące utworu,
- uczestniczy w zawodach sportowych.
Zadania do realizacji:
- Moje zabawy na powietrzu – malowanie scen realnych.
• Tablica demonstracyjna nr 59. https://flipbooki.mac.pl/przedszkole/os-aaplus-tablice/mobile/index.html#p=60
− Co robią dzieci? (Jeżdżą na rowerach,
biegają, grają w piłkę, zjeżdżają
ze zjeżdżalni).
− Czy wy też lubicie zabawy ruchowe
na powietrzu? Które z nich lubicie
najbardziej?
- Słuchanie opowiadania Grzegorza Kasdepke Słupek.
• Rozmowa na temat gry w piłkę nożną.
− Co to są: gol, karny?
− Ilu zawodników jest w każdej drużynie?
− Czy znacie nazwę jakiegoś polskiego zespołu piłkarskiego (jakichś zespołów piłkarskich)?
− Jak nazywamy osoby, które siedzą na ławkach (trybunach) i oglądają mecz?
− Czy byliście kiedyś na meczu?
• Słuchanie opowiadania.
Gdy mój syn Kacper chodził jeszcze do przedszkola, często grywaliśmy w piłkę; on stał na bramce,
ja strzelałem gola za golem – i bardzo byłem z siebie dumny. Wszystko się zmieniło, gdy
Kacper poszedł do szkoły. Owszem, proponował mi czasami wspólną grę, ale coraz rzadziej ruszałem
do ataku. Najczęściej sugerowano mi, że powinienem zająć pozycję na prawej pomocy
albo na lewej obronie, a później okazało się, że muszę zostać bramkarzem, bo żaden z kolegów
Kacpra nie ma na to ochoty.
– Ja też nie mam na to ochoty – broniłem się. – Dlaczego nie mogę grać w ataku?
– Bo za bardzo sapiesz – powiedział bezlitośnie Kacper.
– I jest pan trochę za wolny – dodał delikatnie jego kolega Kornel.
Cóż, z faktami nie da się dyskutować – chcąc nie chcąc, zająłem pozycję w bramce. Z czasem
jednak i roli bramkarza mnie pozbawiono; Kacper i jego kumple z powodzeniem radzili sobie
na boisku beze mnie – pozostało więc udawać, że na grę wcale nie mam ochoty. Choć miałem.
– Zagrasz z nami? – któregoś dnia niepodziewanie zapytał mnie Kacper.
– Ja z wami? – aż podskoczyłem na fotelu. – Czemu nie? I radośnie wyruszyłem na boisko.
Radosny nastrój prysł, gdy okazało się, że mam być lewym słupkiem. Bo podobno jestem odpowiedniego
wzrostu – a chłopaki miały dość kłótni o to, czy piłkę strzelono w bramkę, czy też
trochę za wysoko.
– A jeżeli się ruszę? – warknąłem.
– Nie możesz – wytłumaczył mi z powagą Kacper. – Ale spokojnie, to tylko dwa razy po czterdzieści
pięć minut.
Wytrwałem w bezruchu kwadrans, wytrwałem drugi, ale w trzydziestej pierwszej minucie nie
wytrzymałem i podałem piłkę prawemu słupkowi. Czyli tacie Kornela.
– Do przodu! – wrzasnął prawy słupek, wykopując futbolówkę w stronę chorągiewki na prawym
końcu boiska.
Chorągiewkę odgrywała mama Łukasza. Efektownie wyminęła osłupiałych piłkarzy, przerzuciła
piłkę nad moją głową i pognała w stronę bramki przeciwnika. Na ten widok bramka, w postaci
mamy Aleksa i taty Bartka, rozpierzchła się na boki – i prawdę mówiąc, nie bardzo było
wiadomo, gdzie strzelać.
Kacper nie był ze mnie zadowolony. Pozostałe chłopaki też.
– Chyba trzeba będzie ich wykopać – mruknął Kornel.
– No, no, żadnego wykopywania! – zaprotestował tata Kornela. – Co najwyżej możecie nam
dokopać. W piłkę.
I umówiliśmy się na mecz. Rodzice kontra dzieciaki. Jestem pewny zwycięstwa, bo tym razem
będę piłką!
• Rozmowa na temat opowiadania.
− Na czym polegała gra w piłkę nożną Kacpra i jego taty, kiedy chłopiec chodził jeszcze do
przedszkola?
− Jak było później?
− Co się stało, gdy tata-słupek się zbuntował?
− Jak skończyła się ta historia?
- Zabawa ruchowa Idziemy, stoimy.
Dziecko biega po ogrodzie. Na zawołanie rodzica Idziemy! zatrzymują się, po czym spaceruje
powoli po. Na zawołanie rodzica: Stoimy! zatrzymuje się i stoi w bezruchu.
- Rysowana opowieść.
Kartki, kredki.
Rodzic opowiada o swojej wyciecze rowerowej i rysuje elementy. Dzieci siedzą przy stolikach,
mają kartki i kredki. Próbują rysować takie same wzory jak rodzic.
Pojechałam na wycieczkę rowerową. Droga była górzysta: wzniesienie, dolina.
(Rodzic rysuje, mówiąc: Górka, dolina)
(Wzory mają wysokość około 10 cm).
Potem jechałam przez pachnący igliwiem las iglasty.
(Rodzic rysuje, mówiąc za każdym razem: Drzewo iglaste).
Mijałam rwący strumyk, który płynął z gór. Jego woda odbijała się od kamieni i tworzyła jakby fale.
Słoneczko świeciło, odbijając się w wodzie. Miałam wrażenie, że towarzyszą mi dwa słoneczka.
Do domu wróciłam zmęczona, ale pełna radości i spokoju.
Na zakończenie rodzic sprawdza rysunek dziecka, chwaląc dobre odwzorowania.
- 4-latki Karta pracy, cz. 2, nr 25.
− Rysujcie po śladach szprych w kołach rowerowych.
3-latki Karta Pracy "Rysujemy koła po śladzie".
- Rysuje po śladzie koła Karta_pracy_Kola.docx
CZWARTEK 08.04.2021R.
TEMAT DNIA: Chcę być sportowcem
Podstawa programowa: I:5,6,7,8 IV: 2,7
Cele główne:
- umuzykalnianie dzieci,
- rozwijanie sprawności fizycznej.
Cele operacyjne:
Dziecko:
- śpiewa piosenkę,
- uczestniczy w ćwiczeniach wielorozwojowych z obręczą.
Zadania do realizacji:
- Ćwiczenia oddechowe na podstawie wiersza Ewy Małgorzaty Skorek Rozpędzony pociąg.
Wiersz Rozpędzony pociąg został napisany z myślą o ćwiczeniach oddechowych, mających na celu pobudzanie przepony do pracy. Szybkie wypowiadanie zespołu głosek (czuk) usprawnia jednocześnie wargi, czubek języka i jego tylną część.
Pędzi pociąg, pędzi
przez lasy i pola,
słychać turkot, furkot,
to dudnią wciąż koła.
– Czuk, czuk, czuk…
– czuk, czuk, czuk…*
Mknie pociąg po torach,
huk rozlega się w lesie,
a stukot wielu kół
w lesie echem się niesie.
– Czuk, czuk, czuk…
– czuk, czuk, czuk…*
Mija stacje i pola,
huk rozlega się w lesie.
To dudnienie pociągu
echem w lesie się niesie.
– Czuk, czuk, czuk…
– czuk, czuk, czuk…*
Pędzi pociąg przez wioski,
mija lasy i pola,
słychać turkot i furkot,
to dudnią wciąż koła.
– Czuk, czuk, czuk…
– czuk, czuk, czuk…*
Jadą ludzie pociągiem
dudni głośno sto kół,
pędzi pociąg szalony,
wiezie uczniów do szkół.
– Czuk, czuk, czuk…
– czuk, czuk, czuk…*
Coraz słabiej już słychać
pociągowe hałasy,
pociąg jest już daleko,
mija pola i lasy.
– Czuk, czuk, czuk…
– czuk, czuk, czuk…*
W miejscach oznaczonych gwiazdką (*) dziecko, powtarzają za rodzicem, naśladują stukot kół pociągu – na jednym wydechu energicznie wypowiadają szeptem, raz głośniej, raz ciszej:
Czuk, czuk, czuk…
- Słuchanie piosenki Chcę być sportowcem (sł. i muz. Danuta i Karol Jagiełło).
Załącznik nr 1 chcialbym_bym_byc_sportowcem.mp3
I. Biegam bardzo szybko,
w piłkę dobrze gram,
kim zostanę, już za chwilę
zaraz powiem wam.
Ref.: Sportowcem chciałbym zostać,
sportowcem chciałbym być,
trenować co dzień rano
i sprawnym zawsze być.
II. Chodzę też na judo,
wiele chwytów znam,
kim zostanę, już za chwilę
zaraz powiem wam.
Ref.: Sportowcem chciałbym zostać…
III. Jeżdżę na rowerze
i trenuję sam,
kim zostanę, już za chwilę
zaraz powiem wam.
Ref.: Sportowcem chciałbym zostać…
IV. Pierwsze już medale
na swej półce mam,
kim zostanę, już za chwilę
zaraz powiem wam.
Ref.: Sportowcem chciałbym zostać…
• Rozmowa na temat piosenki.
− Co ćwiczy chłopiec?
− Kim chciałby zostać?
• Nauka refrenu fragmentami, metodą ze słuchu.
- Zabawa przy piosence.
Podczas zwrotek (I – III) dzieci naśladują ruchy, o których jest mowa w tekście (bieganie,
granie w piłkę, chwyty judo, jazdę na rowerze). Podczas zwrotki IV stają na baczność, jak
sportowcy udekorowani medalami. Podczas refrenu stoją i śpiewają razem z rodzicem.
- Zabawy z wykorzystaniem refrenu – Cicho – głośno.
Rodzic umawia się z dziećmi, że gdy położy palce na ustach, będą śpiewać refren cicho. Gdy
podniesie rękę do góry – będą śpiewać refren głośno.
- Zestaw ćwiczeń ruchowych – nr 12.
Kartony formatu A4, woreczki, dowolnie wybranej
piosenki, odtwarzacz CD.
Przygotowanie: każde dziecko otrzymuje karton
formatu A4.
- Obrysowuje jego kształt (karton leży na podłodze) palcami jednej i drugiej ręki.
- Dowolne przeskoki przez karton.
- Rzut woreczkiem na karton.
- Wachlowanie wybranego kolegi kartonem.
- Skoki kangura.
- Postawa, karton trzymany między kolanami – skoki z odbicia obunóż w przód z wydłużaniem skoku i zamachem ramion.
- Kartony rozłożone na podłodze, chód na palcach z omijaniem przeszkód.
- Wystukiwanie rytmu na kartonach.
- Siad skulny, podparty, karton położony przed stopami. Rodzic wyklaskuje prosty rytm, dzieci wytupują go stopami.
- Dowolny taniec na kartonie przy nagraniach wybranej piosenki. Podczas przerwy w nagraniu piosenki dzieci wykonują figurki z kartonem.
- Powolny chód z kartonem na głowie.
- Złożenie kartonów w wyznaczonym miejscu.
- Zabawa Słoneczko.
Dziecko stoi wyprostowane, wykonuje głęboki wdech. W czasie wdechu unosi ręce do
góry, wznosząc się na palce, wypowiada słowa: Słonko wschodzi coraz wyżej.
Potem wykonuje wydech, stojąc na całych stopach, i mówią: A zachodzi coraz niżej.
ŚRODA 07.04.2021R.
TEMAT DNIA: Gimnastyka
Podstawa programowa: I:5,6,7,8 IV: 2,5,9
Cele główne:
- rozwijanie mowy,
- rozwijanie sprawności manualnej.
Cele operacyjne:
Dziecko:
- odpowiada na pytania dotyczące wiersza,
- wykonuje pomoc do ćwiczeń.
Zadania do realizacji:
- Ćwiczenia ortofoniczne z wykorzystaniem wiersza Bożeny Formy Bocianie, bocianie.
Bocianie, przybyłeś dziś do nas,
witają cię dzieci i łąka zielona.
Dostojnie twe nogi stąpają po trawie,
czarno-białe pióra w słońcu lśnią ciekawie.
Tak jak ty wysoko nogi podnosimy,
i kle, kle śpiewamy z tobą, boćku miły.
Bocianie, bocianie,
przybyłeś dziś do nas.
Kle, kle, kle, kle, kle.
Kle, kle, kle, kle, kle.
Dziecko naśladuje głos bociana: cicho – głośno, wolno – szybko, poruszając się po sali z wysokim unoszeniem nóg.
- Słuchanie wiersza Jadwigi Koczanowskiej Gimnastyka.
Gimnastyka to zabawa,
ale także ważna sprawa,
bo to sposób jest jedyny,
żeby silnym być i zwinnym.
Skłony, skoki i przysiady
trzeba ćwiczyć – nie ma rady!
To dla zdrowia i urody
niezwodne są metody.
• Rozmowa na temat wiersza.
− Co nam daje gimnastyka?
− Co wykonujemy podczas gimnastyki?
- Ruchowa interpretacja wiersza.
Gimnastyka
to zabawa,
ale także
ważna sprawa,
bo to sposób
jest jedyny,
żeby silnym być
i zwinnym.
Skłony,
skoki
i przysiady
trzeba ćwiczyć
– nie ma rady!
To dla zdrowia i urody
niezwodne są metody.
Dziecko ćwiczy za rodzicem.:
wyciągają ręce w bok,
trzymają ręce wyprostowane, zginają je w łokciach, dłońmi dotykają klatki piersiowej,
jak wyżej – mają ręce wyprostowane, zginają je w łokciach, ręce mają opuszczone, wykonują przysiad, wstają,
podnoszą ramiona, zginają ręce w łokciach, dłonie zaciskają
w pięści i pokazują, jakie są silne,
wykonują skłon, wykonują podskok, wykonują przysiad,
powtarzają skłon, podskok i przysiad,
uśmiechnięte spacerują po pokoju
- Praca Plastyczna "Kolorowe krążki".
Dwie kartonowe kartki z rysunkiem kół, nożyczki, klej, mazaki, kartoniki z imionami dzieci napisane przez rodzica.
Dziecko dostaje dwie kartonowe kartki (np. z bloku technicznego) z rysunkiem kół, każde
o średnicy 20 cm. Wycina koła, skleja je i ozdabia mazakami. Na zakończenie przyklejają na swoich krążkach kartoniki ze swoimi imionami.
- Dzielenie wyrazów na sylaby
Rytmiczne dzielenie (na sylaby) słów związanych ze sportem.
Dziecko dzieli rytmicznie słowa:
- gimnastyka (gim-nas-ty-ka),
- skłony (skło-ny),
- skoki (sko-ki),
- przysiady (przy-sia-dy).
- 4 latki - Karta pracy, cz. 2, nr 24.
− Nazwijcie sporty przedstawione na zdjęciach. (Biegi,
kolarstwo, pływanie, piłka nożna, tenis, skoki
narciarskie).
− Odszukajcie w naklejkach obrazki buź. Naklejcie je
na zdjęciu przedstawiającym (na zdjęciach przedstawiających)
wasze ulubione sporty.
3-latki Kolorowanka "Piłkarz". Dziecko koloruje kolorowankę. Załącznik nr 1
WTOREK 06.04.2021R.
TEMAT DNIA: W środku leży kamień
Podstawa programowa: I:5,6,8; IV: 1,2,5
Cele główne:
- rozwijanie aktywności twórczej,
- rozwijanie sprawności fizycznej.
Cele operacyjne:
Dziecko:
- działa twórczo podczas zabawy,
- uczestniczy w ćwiczeniach wielorozwojowych z obręczą.
Zadania do realizacji:
- Zabawa z wykorzystaniem rymowanki:
Gdy sportowcem zostać chcę, muszę ćwiczyć całe dnie.
Dziecko chodzi po pokoju, mówiąc rymowankę, i rytmicznie klaszczą.
- Zabawa ruchowa Aerobik.
Rodzic opowiada dziecku − Co to jest aerobik?
Są to ćwiczenia przy muzyce rytmicznej, często wykonywane przez panie, które chcą mieć zgrabną figurę. Załącznik nr 1dyscypliny_sportowe.docx
Dziecko pokazuje na obrazku, która z dyscyplin to aerobik. Rodzic uruchamia dziecku nagranie zumba dla dzieci na komputerze lub na telewizorze:
https://www.youtube.com/watch?v=XqZsoesa55w
https://www.youtube.com/watch?v=7DYjfjaZGas
- Zajęcia 2. Zestaw ćwiczeń ruchowych – nr 12.
Kartony formatu A4, woreczki, dowolnie wybranej
piosenki, odtwarzacz CD.
Przygotowanie: każde dziecko otrzymuje karton
formatu A4.
- Obrysowuje jego kształt (karton leży na podłodze) palcami jednej i drugiej ręki.
- Dowolne przeskoki przez karton.
- Rzut woreczkiem na karton.
- Wachlowanie wybranego kolegi kartonem.
- Skoki kangura.
- Postawa, karton trzymany między kolanami – skoki z odbicia obunóż w przód z wydłużaniem skoku i zamachem ramion.
- Kartony rozłożone na podłodze, chód na palcach z omijaniem przeszkód.
- Wystukiwanie rytmu na kartonach.
- Siad skulny, podparty, karton położony przed stopami. Rodzic wyklaskuje prosty rytm, dzieci wytupują go stopami.
- Dowolny taniec na kartonie przy nagraniach wybranej piosenki. Podczas przerwy w nagraniu piosenki dzieci wykonują figurki z kartonem.
- Powolny chód z kartonem na głowie.
- Złożenie kartonów w wyznaczonym miejscu.
- Rozmowa na temat sportu, sportowców.
Oglądanie prezentacji "Letnie sporty i zabawy" https://www.youtube.com/watch?v=y1QWCQaDhbw
− Czy oglądacie w telewizji (na żywo) zawody sportowe? Jakie?
− Czy znacie nazwiska jakichś sportowców?
- Zabawa Pchnięcie kulą.
Piłka.
Rodzic wyjaśnia, że jest taka dyscyplina sportowa, która nazywa się pchnięcie kulą. Kula jest metalowa, ciężka, a sportowiec musi być silny.
Rodzic demonstruje pchnięcie kulą, ale rolę kuli przejmuje piłka średniej wielkości. Potem dziecko próbuje swoich sił w tej dyscyplinie. Każdy rzut jest nagradzamy brawami.
- Kolorowanie kolorowanki Pchnięcie kulą. Załącznik nr 2kolorowanka-Kolorowanka_-_Pchniecie_kula.pdf
Dziecko koloruje kolorowankę.