Język angielski:

https://www.youtube.com/watch?v=sn6GLgaTY0M
dla wszystkich grup
https://www.youtube.com/watch?v=wfnqxkN_M_M
dla wszystkich grup

Rytmika:

Na początek rytmiczna rozgrzewka dla wszystkich grup oraz dźwięki wysokie i niskie.

https://youtu.be/Zg7pCZOtMXo

https://youtu.be/4YFmTNqTfsU

Ćwiczenie słuchowe, Jaki słyszycie instrument?

https://youtu.be/PURlDLVADTE

Piosenka dla wszystkich grup.

https://youtu.be/bO5qbyBVHtA

Muzyka do relaksacji: 

https://youtu.be/SRlt4JHslBM

 

Wspomaganie rozwoju procesów poznawczych:

Zabawa dydaktyczna rozwijająca logiczne myślenie: „Prawda czy fałsz?” – Dziecko siada na środku pomieszczenia, które zostaje podzielone skakanką lub sznurkiem na dwie części. Jedna część będzie oznaczała „prawdę”, druga „fałsz”. Dzieci muszą odpowiedzieć czy zdanie, które wypowiada rodzic jest prawdziwe, wybierając jedną z wyznaczonych części albo „prawdę”, albo „fałsz”. Przykładowe zdania:

- Słońce jest niebieskie, - Kot ma cztery łapy, - Śnieg jest gorący,

- Tydzień da się rozciągnąć, -  Można brać cukierki od obcych osób,

-  Zimą pada śnieg, - Nie wolno otwierać drzwi, gdy jesteśmy sami w domu,

- Żyrafa ma czarne paski, - Sowy nie potrafią latać, – Pies głośno szczeka,

- Wiosną drzewa są zielone, - Słońce jest zielone, - Na pustyni jest gorąco, itp.

Wspomaganie rozwoju mowy:

Ćwiczenia artykulacyjne: „Mowa kosmitów” – Dziecko powtarza za rodzicem grupy sylab, np.: zu, że, żo, ża, ży, żi, sza, szo, sze, szy, szu, szi, cza, czo, cze, czy, czu, czi...

• Tworzenie nazw mieszkańców poszczególnych planet przez analogię, np. Ziemia – Ziemianie, Mars – Marsjanie.

Wspieranie zdolności matematycznych:

Zabawa matematyczna „Wędrująca mrówka”.

Rysujemy duży kwadrat na kartce papieru. Dzielimy go na 9 małych kwadratów. Po trzy w każdym rzędzie. Powstaje szachownica składająca się z 9 pól. Prosimy dziecko, żeby wyobraziło sobie, że w środkowym kwadracie jest mrówka. Mrówka może iść do przodu, do tyłu w prawo lub w lewo, ale nigdy po skosie. Dziecko stara się zapamiętać układ szachownicy, po czym zamyka oczy, albo odwraca się tyłem do rysunku. Będziemy mówić dziecku dokąd poszła mrówka, a ono ma w wyobraźni podążać po polach za nią. Uprzedzamy dziecko, że możemy wyprowadzić mrówkę poza kwadrat. Powinno wówczas powiedzieć, że mrówka wyszła. Przykładowa wędrówka mrówki: Mrówka jest na środku. Mrówka idzie do przodu , mrówka idzie w prawo, mrówka idzie do tyłu, mrówka idzie w lewo, mrówka idzie do przodu. Na pytanie „Gdzie jest mrówka?” odpowiedź brzmi - „Na środku”.

 

Treści programowe:

Cuda i dziwy – Wyrabianie u dzieci postawy proekologicznej – dbałości o naszą planetę. Zapoznanie dzieci z nazwami planet w Układzie Słonecznym i miejscem, jakie zajmuje w nim Ziemia. Wyjaśnienie zjawiska powstawania dnia i nocy.

 PIATEK – 16.04.2021r.

Temat tygodnia: Cuda i dziwy

Temat dnia: „Gwiazdy na niebie”

Cele główne:

- rozwijanie mowy,

- rozwijanie sprawności fizycznej.

Cele operacyjne:

- dziecko stosuje słowo gwiazdozbiór,

- aktywnie uczestniczy w ćwiczeniach gimnastycznych.

Podstawa programowa: I 5,I 6, I 8, IV 1, IV 5, IV 8, IV 12.

 Zadania do wykonania na dzisiejszy dzień:

1.     Zabawa orientacyjno-porządkowa „Start rakiety”.

 Rodzic odlicza: 10, 9, 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2, 1, 0. Podczas odliczania dzieci rytmicznie klaszczą w dłonie z narastającą prędkością, następnie, na wysokości brzucha, rysują spiralę (maszyny zaczynają pracować), wydając dźwięk: Bzz (rakieta startuje). Sstaaart – rytmicznie uderzają dłońmi o uda, rakieta wystartowała – wyskakują w górę, wymachują ramionami do góry, wydają okrzyk: Hurra! Lot rakiety – dzieci poruszają się po pokoju przy dźwiękach dowolnej muzyki, przerwa w muzyce oznacza lądowanie.

2.   Rozmowa na temat kosmosu

• Oglądanie zdjęcia przedstawiającego teleskop kosmiczny..

 Teleskop służy do obserwacji fotograficznych nieba. Wyjaśnianie dzieciom, że na niebie gwiazdy tworzą wzory, zwane gwiazdozbiorami, które mają swoje nazwy. Dziecko dzieli na sylaby nazwy gwiazdozbiorów: Wodnik, ryby, baran, byk, bliźnięta, rak, lew, panna, waga, skorpion, strzelec, koziorożec

Zaprezentowanie dzieciom wybranych gwiazdozbiorów, np.

 

              

 

Mały wóz (Mała  Niedźwiedzica)     Wielki wóz (Wielka Niedźwiedzica)

 

Zdjęcia gwiazdozbiorów.

Panna, https://www.kupgwiazde.com/media/wysiwyg/zodiacs_pl/panna.jpg

 

Bliźnięta, https://www.kupgwiazde.com/media/wysiwyg/zodiacs_pl/bli%C5%BAni%C4%99ta.jpg

 

Koziorożec  https://www.kupgwiazde.com/media/wysiwyg/zodiacs_pl/kozioro%C5%BCec.jpg

 

Prezentacja filmu „Lecimy w kosmos”

https://youtu.be/EY9PG6bn3iA

 

3.   Ćwiczenia gimnastyczne – zestaw 14 (metodą zadaniową).

Pomoce : Piłka

Ćwiczenia wykonywane w parze ( z rodzicem lub rodzeństwem)

a) Toczenie piłki do partnera w siadzie płaskim rozkrocznym (w parach).

- Toczenie piłki do partnera  -  dziecko leży na brzuchu, trzymając piłkę w dłoniach, przed głową. Rodzic siedzi na piętach przed dzieckiem, przodem do niego. Dziecko unosi łokcie nad podłogę i odepchnięciem toczy piłkę do niego piłkę.

b) Podawanie piłki bokiem.

Dziecko siedzi z wyprostowanymi nogami, w rozkroku, tyłem do rodzica, w odległości około 0,5 m,  trzyma w dłoniach piłkę. Dziecko i rodzic jednocześnie wykonują skręt tułowia z przekazaniem sobie piłki. Następnie wykonują

skręt tułowia w przeciwną stronę, z ponownym przekazaniem piłki.

c) Dziecko i rodzic stoją naprzeciwko siebie i rzucają piłkę do siebie.

d) Rzucanie piłki w górę i jej łapanie.

Dziecko staje z piłkami w dłoniach. Rzuca ją górę i starają się je złapać.

e) Rzucanie piłki z odbiciem o podłogę.

Dziecko stoi przodem do rodzica, w odległości około 2 m i trzyma w dłoniach

piłkę. Rzucają piłkę do siebie tak, aby przed złapaniem przez partnera piłka odbiła się od podłogi.

f) Rzucanie piłki i jej łapanie.

Dziecko chodzi po pokoju z piłką w dłoniach. Podrzuca piłkę w górę i stara się ją złapać w dłonie.

g) Podania piłki górą i dołem.

Dziecko stoi tyłem do rodzica, w rozkroku, w odległości około 0,1 m. Dziecko trzyma w dłoniach piłkę. Unosi ręce w górę, przekazując piłkę do rąk rodzica, a następnie wykonuje skłon tułowia w przód, przekazując piłkę między nogami.

h) Kozłowanie.

Dziecko stoi, trzymając w dłoniach piłkę. Chodzi po sali, kozłując piłką oburącz.

i)Toczenie piłki do bramki.

Dziecko stoi w rozkroku przodem do rodzica, w odległości około 2 m, a rodzic trzyma w dłoniach piłkę i wykonuje skłon tułowia w przód i toczy piłkę po podłodze w stronę dziecka, starając się wcelować piłkę między jego nogi – do bramki. Następnie piłkę toczy dziecko, a rodzic staje w rozkroku.

Uwaga! Stając w rozkroku, dziecko powinno przenieść ciężar ciała na zewnętrzne krawędzie stóp.

j)Łapanie piłki po klaśnięciu.

Dziecko stoi z piłką w dłoniach. Rzuca piłkę w górę, klaszcze w dłonie i stara się ją złapać.

 

4. Ćw. graficzne.

Na dużej kartce rodzic wspólnie z dzieckiem rysuje dowolną liczbę gwiazdek rozrzuconych po całym arkuszu. Zadaniem dziecka jest połączenie liniami gwiazdek w wybrany przez siebie sposób oraz

nadawanie nazw powstałym kształtom;

 

5. Ćwiczenia sprawnościowe „Zabawy kosmonautów”.

Dziecko maszeruje po całej sali przy dźwiękach muzyki marszowej. Podczas kolejnych przerw w muzyce wykonują polecenia N., np.:

− Stań na jednej nodze.

− Leż na plecach, złączone nogi unoś ku górze.

− Podskakuj obunóż w miejscu.

− Przeskakuj z nogi na nogę.

− Naprzemiennie dotykaj łokciem przeciwległego kolana.

− Przełóż rękę pod kolanem i złap się za nos.

− Przejdź po odwróconej ławeczce.

− Przeczołgaj się pod ławeczką.

6. Zadania w Kartach Pracy na dzisiejszy dzień.

- Ćwiczenia w KP s. 76 (czytanie globalne napisów, odszukiwanie takich samych i naklejanie w odpowiednim miejscu, kończenie kolorowania rakiety na nocnym niebie) 

CZWARTEK – 15.04.2021r.

Temat tygodnia: Cuda i dziwy

Temat dnia: „Kiedy jest dzień, a kiedy noc”

Cele główne:

- rozwijanie umiejętności liczenia w zakresie dziesięciu,

- poznawanie zjawiska powstawania dnia i nocy.

Cele operacyjne:

- dziecko liczy w zakresie dziesięciu,

- wyjaśnia, na czym polega zjawisko powstawania dnia i nocy.

Podstawa programowa: I 5, IV 1, IV 2, IV 4, IV 5, IV 7, IV 8, IV 16.

 

Zadania do wykonania na dzisiejszy dzień:

        1.     Zabawa rozwijająca wyobraźnię i inwencję twórczą – „W języku kosmitów”.

Wymyślanie przez dziecko i rodzica języka, którym porozumiewają się przybysze z innych planet. Prezentowanie powstałych dialogów.

2.     Ćwiczenia matematyczne „Kosmonauci”.

 

 • Nauka rymowanki, interpretacja ruchowa rymowanki zgodnie z      tekstem.

 Kosmonauta idzie dróżką,

 przytupuje jedną nóżką,

 

klaszcze w ręce raz i dwa,

podskakuje: hopsa, sa. 

Już w rakiecie prosto siada,

kiwa głową na sąsiada,

ster rakiety w ruch już wprawia,

choć to wcale nie zabawa,

i rakieta się unosi,

bo ją o to ładnie prosi.

 

• Ćwiczenia matematyczne „Ilu kosmonautów leci rakietą”?

Rodzic rysuje dziecku (może narysować samo dziecko) dziesięć sylwet kosmonautów w różnych kombinezonach (można użyć do tego zadania kolorowych patyczków), kontur rakiety, liczmany, kartoniki z kropkami lub z liczbami.

Rodzic układa przed dzieckiem sylwety dziewięciu kosmonautów w różnych kombinezonach (mogą to być patyczki każdy w innym kolorze). Dziecko układa sylwety kosmonautów (kolorowe patyczki) pod konturem rakiety i kartonik z odpowiednią liczbą krążków lub z liczbą, określającą, ilu kosmonautów wybierze się rakietą w podróż kosmiczną.

• Dołożenie przez rodzica jeszcze jednej sylwety kosmonauty – liczenie ich przez dziecko (10).

• Zabawa Pierwszy, drugi – prawidłowe posługiwanie się liczebnikami porządkowymi w zakresie dziesięciu.

• Układanie sylwet kosmonautów zgodnie z opisem rodzica: pierwszy ma niebieskie szelki (kolor niebieski), drugi – z listków pasek wielki (kolor brązowy), trzeci – żółte okulary (kolor żółty), czwarty – buty nie do pary (kolor różowy), piąty – kieszeń całkiem sporą (kolor pomarańczowy), szósty – torebkę czerwoną (kolor czerwony), siódmy – czarne rękawiczki (kolor czarny), ósmy – dwa małe króliczki (kolor biały), dziewiąty – nos zakrzywiony (kolor fioletowy), a dziesiąty jest zielony (kolor zielony).

• Omawianie wyglądu kosmonautów, o których pyta rodzic, np. Jak wygląda czwarty (piąty, dziesiąty…) kosmonauta?

• Podawanie, który z kolei jest kosmonauta opisywany przez rodzica np. Który kosmonauta ma żółte okulary (ma żółte ubranie, czarne rękawiczki...)?

 

 

3. Słuchanie wiersza „Halo, tu mówi Ziemia”.

 

• Uświadamianie dzieciom, że Ziemia jest kulą składającą się z dwóch półkul, że kręci się wokół własnej osi i krąży wokół Słońca, a na pełny obrót potrzebuje całego roku.

 

• Zapoznanie z wierszem.

 Dzień dobry, dzieci! Jestem Ziemia,

wielka, okrągła jak balonik.

Z tej strony – Słońce mnie opromienia,

a z tamtej – nocy cień przesłonił.

Gdy jedna strona jest oświetlona,

to zaciemniona jest druga strona.

Wy zajadacie pierwsze śniadanie,

a spać się kładą Amerykanie.

Właśnie!

Bo ja się kręcę w krąg, jak bardzo duży bąk.

 

 – Dobranoc! – wołam.

– Dzień dobry! – wołam,

 to znaczy zrobiłam obrót dokoła.

A oprócz tego wciąż, bez końca,

muszę się kręcić wokół Słońca.

Nigdyście jeszcze nie widzieli

takiej olbrzymiej karuzeli!

Bo trzeba mi całego roku,

ażeby Słońce obiec wokół.

 

• Zapoznanie z wyglądem i zastosowaniem globusa, wprawianie go w ruch przez dziecko (ukazanie wirowego ruchu Ziemi).

 

• Zabawa dydaktyczna z wykorzystaniem globusa oraz lampki stojącej (jako Słońca) – Jak powstają dzień i noc.

 • Wyjaśnianie dziecku, że Ziemia kręci się wokół własnej osi. Na ten obrót potrzebuje 24 godzin. Dzień jest po tej stronie Ziemi, która jest zwrócona do Słońca – widać je na niebie, jeśli nie ma chmur (demonstracja przez oświetlenie globusa z jednej strony). Noc jest po tej stronie Ziemi, która jest odwrócona od Słońca. Jeśli nie ma na niebie chmur, widzimy wtedy Księżyc, który odbija światło słoneczne, i gwiazdy. Wirowy ruch Ziemi powoduje zmianę oświetlenia Ziemi przez Słońce, dlatego po dniu następuje noc.

 

• Nasze słoneczka – wykonywanie pracy.

• Wydzieranie przez dziecko z żółtego papieru pasków różnej długości (promieni).

• Przyklejanie ich na środku kartki wokół wydartego koła. (O grubości, ilości, długości i rozmieszczeniu promieni decyduje dziecko).

 

 

 4. Zabawa ruchowa przy dowolnej muzyce – „Tańczące promienie”.

Dziecko porusza się swobodnie przy muzyce, bawiąc się paskami żółtej bibuły. Podczas przerwy w muzyce układa paski jak promienie słońca wokół obręczy ułożonej na dywanie (może to być koło uformowane ze skakanki lub sznurka). Ponowne dźwięki muzyki są sygnałem do poruszania się.

 

5. Słuchanie informacji na temat Księżyca. Oglądanie zdjęcia przedstawiającego Księżyc w różnych fazach.

 

 

Obejrzyj zdjęcia Księżyca w różnych fazach (oglądana z Ziemi, oświetlana przez Słońce, część Księżyca). Księżyc to jedyny naturalny satelita Ziemi. Jest piątym co do wielkości księżycem w Układzie Słonecznym. Obiega on Ziemię w ciągu 27 dni. Księżyc to jedyne ciało słoneczne, na którym lądowali ludzie. Łącznie stanęło na nim 12 osób (sześć lądowań w latach 1969–1972). Z Ziemi przez cały czas jest widoczna tylko jedna jego strona (drugą sfotografowano). Słońce oświetla zawsze (poza zaćmieniami) tylko połowę powierzchni Księżyca. Jego fazy są wynikiem oglądania tej połowy pod różnymi kątami, spowodowanymi różnymi położeniami Słońca, Ziemi i Księżyca względem siebie. Kiedy Księżyc jest w pełni, znajduje się po przeciwnej stronie Ziemi niż Słońce. W nowiu położenie Księżyca na sferze niebieskiej jest bliskie położeniu Słońca.

6. Zadania w Kartach Pracy na dzisiejszy dzień.

 

- Karta pracy, cz. 3, nr 74. – Posłuchajcie rymowanki. Narysujcie ufoludka według opisu.

- Karta pracy, cz. 3, nr 75. – Narysujcie drogę kosmonauty do rakiety, wiedząc, że przebiega ona tylko po gwiazdkach.

ŚRODA – 14.04.2021r.

Temat tygodnia: Cuda i dziwy

Temat dnia: Przybysze z kosmosu

Cele główne:

- rozpoznawanie kierunku linii metodycznej,

- rozwijanie wyobraźni i inwencji twórczej.

Cele operacyjne:

- dziecko wskazuje kierunek linii melodycznej,

- wykonuje formę przestrzenną według własnego pomysłu.

Podstawa programowa: I 5, III 8, IV 1, IV 2, IV 5, IV 7, IV 8, IV 9, IV 11.

 

Zadania do wykonania na dzisiejszy dzień:

      1.     „Spotkanie z ufoludkiem” – słuchanie rymowanki recytowanej przez rodzica, ilustrowanej sylwetą ufoludka.

 

Rodzic lub dziecko rysuje sylwetkę ufoludka, następnie ją wycina i koloruje. Dziecko słucha rymowankę recytowaną przez rodzica.

 

Jestem Ufuś piegowaty,

mam ubranko w srebrne łaty,

a na głowie czułki dwa,

skaczę lekko: hopsa, sa.

Mieszkam sobie we wszechświecie,

podróżuję w swej rakiecie.

Przyjaciela zdobyć chciałem,

więc na Ziemię przyleciałem.

Zaprzyjaźnić chcę się z wami,

choć jesteście jeszcze mali.

Złego nic mi nie zrobicie?

Czy bać muszę się o życie?

Chętnie z wami porozmawiam.

Przyjacielski ukłon składam.

Ziemia piękną jest planetą,

choć od mojej tak daleką.

 Poznać wasze chcę zwyczaje

 i pozwiedzać różne kraje.

• Rozmowa z dzieckiem na temat:

Czy w kosmosie można spotkać żywe istoty?

• Wyjaśnianie pojęcia ufoludek.

Zachęcanie do wypowiadania się na temat wyglądu przybyszów z innych planet.

2.       Zabawy przy piosence „Każdy chciałby być odkrywcą”.

• Zabawa „Lot rakiety” – rozpoznawanie kierunku linii melodycznej.  Dziecko przykuca. Kiedy rodzic śpiewa gamę (do, re, mi fa, sol la si, do)  dźwięki wznoszące się, pomalutku podnosi się, aż do wyprostu; kiedy śpiewa dźwięki opadające (do, si, la, sol, fa, mi, re, do) – ze stania ponownie przykuca. Podczas zabawy rodzic w każdym momencie może zmienić ruch rakiety – dziecko musi uważnie słuchać i reagować odpowiednim ruchem.

• Słuchanie piosenki „Każdy chciałby być odkrywcą”.

https://www.youtube.com/watch?v=tRwCgirO4SY

 

I.                   Znam już dobrze kraj nasz, Polskę,

miasta, góry, morze.

Byłem także w innych krajach –

zwiedziłem Europę.

 

Ref.: Chcę poznać cały świat:

 kontynenty, morza, oceany.

A kiedy już na Ziemi wszystko zwiedzę,

rakietą w kosmos polecę.

 

II.                Znam też inne kontynenty:

Azję i Afrykę,

a niedługo także zwiedzę

 ogromną Amerykę.

 

Ref.: Chcę poznać cały świat…

 

III.             Będę pływał wielkim statkiem,

latał samolotem,

podróżował autokarem

 i jeździł autostopem.

 

Ref.: Chcę poznać cały świat…

 

• Rozmowa na temat tekstu piosenki.

 

 − Kogo nazywamy odkrywcą?

− Czym można podróżować?

Rodzic zwraca uwagę na sposób formułowania zdań przez dziecko podczas odpowiedzi. Pokazuje dziecku mapę i globus. Wskazuje na nich góry, morza, rzeki. Tłumaczy dziecku pojęcia występujące w piosence: kontynent, ocean, morze.

• Śpiewanie melodii piosenki na sylabach: lu, lo, la, le.

• Rytmiczne powtarzanie kolejnych wersów zwrotek.

  

3.    „Rakiety kosmiczne” - wykonywanie pracy przestrzennej z wykorzystaniem plastikowych butelek po napojach.

 

• Zabawa wyrabiająca poczucie rytmu – Wyruszamy w podróż.

Dziecko biega w rytmie nagrania piosenki. Podczas przerwy w nagraniu muzyki rodzic wypowiada tekst Bożeny Formy w ustalonym przez siebie rytmie, z równoczesnym klaskaniem.

 

W afrykańskiej wiosce

 miło spędzam czas,

do zabawy dziś zapraszam was.

W Azji ryż zjadamy

chętnie pałeczkami.

Jeśli masz ochotę,

spróbuj razem z nami.

Miasta, miasteczka

zwiedziłem w Europie,

 drogę przemierzałem,

lecąc samolotem.

 

Dziecko powtarza tekst i ponownie biega po pokoju.

• Zwracanie uwagi na wieloznaczność słowa rakieta. Obrazki przedstawiające różne przedmioty, między innymi: rakietę kosmiczną, rakietę do tenisa stołowego, ziemnego, rakietę śnieżną, do badmintona, napis rakieta. Rodzic rozkłada przed dzieckiem obrazki przedstawiające różne przedmioty, między innymi: rakietę kosmiczną, rakietę do tenisa stołowego, ziemnego, rakietę śnieżną, do badmintona. Dziecko nazywa poszczególne przedmioty, określa, do czego służą. Odczytuje z rodzicem napis rakieta, a następnie układa pod nim obrazki przedstawiające rakiety.

• Nasze rakiety – wykonywanie wymyślonej przez dziecko rakiety z wykorzystaniem plastikowych butelek po napojach (różnej wielkości), folii samoprzylepnej i papieru kolorowego. Plastikowe butelki po napojach (różnej wielkości), folia samoprzylepna, papier kolorowy, klej, nożyczki.  

4.     Opowieść ruchowa przy muzyce – „Wyprawa na nieznaną planetę”.

Dziecko naśladuje czynności, które pokazuje i o których opowiada rodzic.

 

Pewnego dnia dzieci postanowiły wybrać się w podróż, w poszukiwaniu nowej planety. Założyły skafandry kosmiczne, weszły po schodkach do rakiety, zapięły pasy bezpieczeństwa i wystartowały w nieznaną podróż. Leciały, leciały, omijały napotkane rakiety i statki kosmiczne, machały rękami do pilotujących je kosmonautów, aż wylądowały na niezwykłej planecie. Wysiadły z rakiety. Przeskakiwały z nogi na nogę po kamieniach, następnie przepłynęły przez czerwoną rzekę, czołgały się przez zarośla, aż w końcu stanęły na górze. Tam zobaczyły ogromną liczbę kolorowych motyli. Tak jak one zaczęły latać, machając rączkami jak skrzydełkami. Niestety, to je bardzo zmęczyło. Ocierały pot z czoła. Postanowiły chwilę odpocząć. Położyły się na piasku i zasnęły, cichutko pochrapując. Kiedy otworzyły oczy i mocno się przeciągnęły, aby rozprostować kości, okazało się, że znajdują się przy swoich rakietach. Wsiadły do nich, wchodząc po schodkach, i ruszyły w powrotną drogę, bo na Ziemi czuły się najlepiej.

5. Zabawy na świeżym powietrzu.

Zabawa "Jak witają się ufoludki?" 

Rodzic pokazuje, jak według niego mogą się witać ufoludki, a dziecko naśladuje  jego propozycję. Np. łapią się za nosy, chwytają jedną ręką swój nos, a drugą – ucho witającego się z nim ufoludka i kłaniają się razem. Dziecko pokazuje potem swoje propozycje. Spacer z rodzicem w pobliżu domu.

6. Zadania w Kartach Pracy na dzisiejszy dzień.

 

- Karta pracy, cz. 3, nr 72. – Pokolorujcie pola na wskazane kolory.

- Karta pracy, cz. 3, nr 73. − Policzcie obrazki każdego rodzaju. − Zaznaczcie ich liczbę według wzoru.

- Pisanie litery f w zeszycie (proszę o zaznaczenie dziecku  wielkiej i małej litery f )

 

WTOREK – 13.04.2021r.

Temat tygodnia: Cuda i dziwy

Temat dnia: W przestrzeni kosmicznej

Cele główne:

- wyrabianie postawy proekologicznej,

- rozwijanie zdolności manualnych.

Cele operacyjne:

- dziecko wyjaśnia, dlaczego należy dbać o Ziemię,

- wykonuje pracę plastyczną na dany temat.

Podstawa programowa: I 5, I 6, I 7, I 8, IV 2, IV 5, IV 7, IV 8.

 

Zadania do wykonania na dzisiejszy dzień:

 

1. Zabawa orientacyjno-porządkowa „Start rakiety”. Rodzic odlicza: 10, 9, 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2, 1, 0. Podczas odliczania dzieci rytmicznie klaszczą w dłonie z narastającą prędkością, następnie, na wysokości brzucha, rysują spiralę (maszyny zaczynają pracować), wydając dźwięk: Bzz (rakieta startuje). Sstaaart – rytmicznie uderzają dłońmi o uda, rakieta wystartowała – wyskakują w górę, wymachują ramionami do góry, wydają okrzyk: Hurra! Lot rakiety – dzieci poruszają się po pokoju przy dźwiękach dowolnej muzyki, przerwa w muzyce oznacza lądowanie.

 

2. Słuchanie opowiadania Schima Schimmela „Dzieci Ziemi – pamiętajcie” (w tłumaczeniu Eleonory Karpuk).

 

• Karta pracy, cz. 3, nr 70.

- Oglądanie obrazka przedstawiającego Układ Słoneczny.

- Wyjaśnianie pojęcia Układ Słoneczny. Układ Słoneczny to Słońce i osiem krążących wokół niego planet.

- Słuchanie nazw poszczególnych planet, nazywanie: tej, na której żyjemy (Ziemia), największej (Jowisz), najmniejszej (Merkury), znajdującej się najbliżej Ziemi (Wenus).

• Zabawa dydaktyczno-ruchowa „Krążące planety”. Dorosły układa na podłodze ze sznurka orbity poszczególnych planet. Po nich będą poruszać się dzieci, są planetami. Rodzic staje pośrodku – jest Słońcem. Celem zabawy jest przestrzenne przybliżanie dzieciom wyglądu Układu Słonecznego i uświadamianie im, że planety krążą wokół Słońca w różnej odległości (Słońce – Merkury – Wenus – Ziemia – Mars – Jowisz – Saturn – Uran – Neptun).

• Słuchanie opowiadania.

Gdzieś w najgłębszej aksamitnej czerni wszechświata krąży cudownie błękitny świat. Z daleka wygląda on jak prześliczna, niebiesko-biała, zamglona marmurowa kula. Ale im bardziej się zbliżamy, tym więcej widzimy kolorów – czerwienie, brązy, żółcie i wszystkie odcienie zieleni. Jest wiele światów unoszących się w przestrzeni, ale ten świat jest szczególny. To nie jest zwykły świat. Są bowiem na nim zwierzęta. Miliardy zwierząt. Więcej zwierząt niż wszystkich gwiazd, które mrugają z nocnego nieba. A wszystkie owe zwierzęta są dziećmi tego świata. Ponieważ ten świat jest ich Matką. My zaś nazywamy go Matką Ziemią. Zwierzęta nie są same na Matce Ziemi. Żyją tu również ludzie. Miliardy ludzi. Jest ich więcej niż gwiazd, które mrugają z nocnego nieba. Oni także są dziećmi Matki Ziemi. Tak więc zwierzęta i ludzie, i Matka Ziemia – to jedna wielka rodzina. I bawią się tu delfiny. I śpiewają ptaki. I tańczą gazele. I żyją ludzie. W najgłębszej aksamitnej czerni wszechświata krąży rodzina Matki Ziemi. I zwierzęta pamiętają. One pamiętają Matkę Ziemię z czasów, zanim pojawili się na niej ludzie. Pamiętają czas, gdy lasy były gęste, bujne i zielone. Gdy oceany i rzeki, i jeziora były przejrzyste i krystalicznie czyste. Gdy niebo było jasne i tak błękitne. Zwierzęta pamiętają też chwile, kiedy ujrzały pierwszych ludzi. Na początku zaledwie kilku. Ale potem coraz więcej i więcej, aż ludzie rozeszli się po całej Matce Ziemi. Mimo to nadal zwierząt było więcej niż ludzi. I ludzie dzielili się Matką Ziemią ze zwierzętami. Jeszcze pamiętali, że zwierzęta są ich siostrami i braćmi. Jeszcze pamiętali, że stanowią cząstkę jednej wielkiej rodziny. I zwierzęta, i ludzie – to oczy i uszy, i serce Matki Ziemi. Więc kiedy bawiły się delfiny, bawiła się Matka Ziemia. Kiedy śpiewały ptaki, Matka Ziemia śpiewała. Kiedy tańczyły gazele, Matka Ziemia tańczyła. A kiedy ludzie kochali, kochała i Matka Ziemia. Mijały lata, rodzili się ludzie. Coraz więcej i więcej, i więcej. Aż wreszcie ludzi było więcej niż zwierząt. I ludzie zapomnieli. Zapomnieli dzielić się ze zwierzętami ziemią i wodą, i niebem Matki Ziemi. Zapomnieli, że zwierzęta to ich siostry i bracia. Zapomnieli, że wszyscy są cząstką jednej wielkiej rodziny Matki Ziemi. Ludzie zapomnieli. Ale zwierzęta pamiętały. Wiedziały, że kiedyś będą musiały ludziom o tym przypomnieć. I teraz każdego dnia nasze siostry i bracia przypominają. Bo kiedy bawią się delfiny, ludzie pamiętają. Kiedy śpiewają ptaki, także pamiętają. Kiedy tańczą gazele, także pamiętają. A kiedy ludzie będą pamiętać, będą też kochać.

• Rozmowa na temat opowiadania. Wypowiedzi dzieci na temat wyglądu Ziemi, jej mieszkańców, ich postępowania.  

    

3. Wykonywanie pracy przedstawiającej naszą planetę. Dzieci potrzebować będą: kolorowe gazety, nożyczki, bibuła, flamastry, klej.

 

• Słuchanie piosenki „Ziemia – zielona wyspa” (sł. Halina Cenarska, muz. Andrzej Nowak). Piosenka dostępna na kanale: YOUTUBE, pt. "Ziemia, zielona wyspa".

https://www.youtube.com/watch?v=-ZQTnkXpcCA

 

1. Nie warto mieszkać na Marsie, nie warto mieszkać na Wenus.

                  Na Ziemi jest życie ciekawsze, powtarzam to każdemu.

                  Ref.: Bo Ziemia to wyspa, to wyspa zielona

                  wśród innych dalekich planet.

                  To dom jest dla ludzi, dla ludzi i zwierząt,

                  więc musi być bardzo zadbany.

2. Chcę poznać życie delfinów i wiedzieć, co piszczy w trawie.                           Zachwycać się lotem motyla i z kotem móc się pobawić.

        Ref.: Bo Ziemia to wyspa, …

3. Posadźmy kwiatów tysiące, posadźmy krzewy i drzewa.

        Niech z nieba uśmiecha się Słońce, pozwólmy ptakom śpiewać.

        Ref.: Bo Ziemia to wyspa, …

 

• Rozmowa na temat tekstu piosenki, wypowiedzi dzieci o tym, co można spotkać na Ziemi, dlaczego powinniśmy o nią dbać i co można zrobić, aby była jeszcze piękniejsza.

• Wykonanie pracy plastycznej „Ziemia widziana oczami dziecka”.

- Wycinanie z kolorowych gazet elementów wybranych przez dzieci.

- Przyklejanie ich na jasnozielonych kartkach w kształcie koła.

- Uzupełnianie szczegółów flamastrami i kolorową bibułą.

- Zachęcanie do wypowiedzi na temat własnej pracy.

 

4. Ćwiczenia słuchowe „Co to za dźwięki?”  

 

Do zabawy potrzebne będą metalowe przedmioty. W zabawie chodzi o rozpoznawanie odgłosów wydawanych przez poruszanie metalowymi przedmiotami, np.: monetami, łyżkami, pokrywkami, kluczami. Rodzic demonstruje zgromadzone przedmioty, dzieci je nazywają i określają, do czego służą. Próbują w różny sposób wydobyć z nich dźwięki. Po odwróceniu się rozpoznają, jaki przedmiot wydaje dany dźwięk (najpierw dźwięki z przedmiotów wydobywa rodzic, potem – dzieci).

 

5. Zabawa konstrukcyjna „Stacja kosmiczna”.

 

Zadaniem dzieci jest zbudowanie wymyślonych przez nie stacji kosmicznych z różnorodnych, dostępnych w domu klocków oraz wymyślanie im nazw. Dzieci mogą podzielić te nazwy na głoski i na sylaby.

 

6. Zadania w Kartach Pracy na dzisiejszy dzień.

 

- Karta pracy, cz. 3, nr 71. − Odwzorujcie rysunki rakiety i ufoludka. − Rysujcie po śladzie, nie odrywając kredki od kartki.

- Książka "Ćwiczenia w pisaniu" - pisanie litery "f" po śladzie i samodzielnie. 

 

PONIEDZIAŁEK – 12.04.2021r.

 

Temat tygodnia: Cuda i dziwy

Temat dnia: Na planecie Chustolandia

Cele główne:

- rozwijanie aktywności twórczej,

- zapoznanie z literą f: małą i wielką, pisaną i drukowaną.

Cele operacyjne:

- dziecko działa twórczo podczas zajęć,

- rozpoznaje i nazywa literę f: małą i wielką, pisaną i drukowaną.

Podstawa programowa: I 5, IV 1, IV 2, IV 4, IV 5, IV 7, IV 8, IV 16.

 

Zadania do wykonania na dzisiejszy dzień:

 

1. Zabawa ruchowa – „Dotknij” –  Dzieci poruszają się przy dźwiękach muzyki, np. z telefonu. Podczas przerwy w grze mają dotknąć jakiegoś przedmiotu w kolorze, którego nazwę podał rodzic.

 

2. Zabawa chustkami.

  

Dzieci potrzebować będą szyfonowe chustki lub apaszki, a rodzic kartoniki  w kolorach: zielonym, czerwonym, żółtym, niebieskim.

• Oglądanie chustki, omawianie jej cech. Dziecko bierze szyfonową chustkę, ogląda ją, dotyka nią twarzy – z otwartymi, a potem z zamkniętymi oczami. Podrzuca ją i łapie. Potem określa cechy chustki (jaka ona jest): delikatna, lekka...

• Zabawa na odprężenie. Przy nagraniu spokojnej muzyki, dzieci tańczą z chustkami.

• Zabawa „Jesteśmy na planecie Chustolandia”. Rodzic mówi, że istnieje planeta, na której mieszkańcy noszą chustki na różnych częściach ciała. Ta planeta nazywa się Chustolandia. Dzieci noszą chustki na różnych częściach ciała. Co kilka minut zmieniają miejsca, na których je kładą.

• Poruszanie się w zależności od koloru podniesionego kartonika. Rodzic  umawia się, że gdy podniesie: – zielony kartonik – dzieci będą stać w miejscu, – czerwony kartonik – będą poruszać się, jakby były kosmonautami na Księżycu, – żółty kartonik – będą się czołgać, jakby przygniatała je siła przyciągania (grawitacji) nowej planety, – niebieski kartonik – będą poruszać się jak roboty.

• Układanie rymowanek o kolorach kartoników użytych w poprzedniej zabawie. Dzieci wspólnie z rodzicem układają rymowanki. Zabawę rozpoczyna rodzic, mówiąc: Czerwony, czerwony to mój kolor ulubiony. Niebieski, niebieski to... (kolor królewski). Zielony, zielony to... (kolor trafiony). Żółty, żółty kolor mam. Kto go zechce... (to mu dam).

• Układanie dowolnego, wymyślonego przez dzieci kształtu z chustek, szalików, apaszek dostępnych w domu.

• Zabawa „Dokończ”. Dzieci kończą porównania, podając swoje przykłady. Czerwony jak... Niebieski jak... Różowy jak... Żółty jak...

• Wypowiedzi dzieci na temat: „Co by było, gdyby na Ziemi wszystko było czerwone (niebieskie, różowe...)?”

• Rysowanie wymyślonej planety: jej mieszkańców, roślin, zwierząt w wybranym, jednym kolorze, np. czerwonym (niebieskim, zielonym, różowym).

• Nadawanie nazw narysowanym planetom.

• Zabawa muzyczno-ruchowa „Taniec z chustkami”. Dzieci tańczą z chustkami przy dźwiękach dowolnej muzyki.

 

3. Zabawy i ćwiczenia z literą „f”.

 

• Rozmowa z rodzicem, na temat tego jakie kolory powstaną przez zmieszanie farb: – żółtej i niebieskiej (zielony), – niebieskiej i czerwonej (fioletowy), – czerwonej i żółtej (pomarańczowy). Jeśli dzieci mają w domu farby mogą zmieszać farby w podanych kolorach i sprawdzić czy tak właśnie jest.

• Analiza i synteza słuchowa słowa „farby”.

• Dzielenie słowa „farby” na sylaby (far – by). − Co słyszycie na początku słowa farby? (f)

• Dzielenie słowa „farby” na głoski (f – a – r – b – y).

• Podawanie przykładów słów rozpoczynających się głoską f (np. fajka, flaga, foka...), mających ją w środku (agrafka, delfin, perfumy...) oraz na końcu (elf, kilof, traf...). − Z ilu głosek składa się słowo „farby”? (5)

• Budowanie schematu słowa „farby” z białych kartoników (dziecko układa 5 białych kartoników).

• Podawanie przykładów imion rozpoczynających się głoską f (np. Franek, Filip, Felicja, Florentyna...).

• Analiza i synteza słuchowa imienia Franek.

• Dzielenie imienia na sylaby (Fra – nek), na głoski (F – r – a – n – e – k); budowanie jego schematu (6 białych kartoników).

• Pokaz litery f: małej i wielkiej, drukowanej i pisanej (litera dostępna w książce „Odkrywam siebie. Litery i liczby”, s. 80).

• Umieszczanie poznanych liter: f, F, a, r, n, b, e, y, k, pod schematami słów farby, Franek (dziecko umieszcza kartoniki z literami pod wcześniej ułożonymi białymi nakrywkami).

• Odczytywanie wyrazów farby, Franek.

• Określenie, iż głoska f jest spółgłoską (oznacza się ją kolorem niebieskim).

• Ćwiczenia z Książką „Odkrywam siebie. Litery i liczby”, s. 80.

- Odczytanie wyrazu z rodzicem. Odszukanie na końcu kart kartoników z literami tworzącymi wyraz farby. Wycięcie ich, ułożenie z nich wyrazu, a potem przyklejenie w okienkach. Pokolorowanie rysunku.

- Odczytanie sylab.

- Odczytanie sylab i wyrazów.

- Pisanie liter f, F po śladach, a potem – samodzielnie.

• Książka „Odkrywam siebie. Litery i liczby”, s. 81.

- Przeczytanie tekstu.

 

4. Zabawy w echo ruchowe „Powtórz ruch”.

 

Rodzic pokazuje dowolny układ ruchowy w rozliczeniu na sześć. Dzieci  obserwują, a następnie go odtwarzają, np.: 1, 2 – dwa uderzenia o uda; 3, 4 – dwa klaśnięcia nad głową; 5, 6 – dwa podskok.

 

5. Zapoznanie z nazwą miesiąca kwietnia.

 

• Zapoznanie z nazwą nowego miesiąca na podstawie wiersza Wandy Chotomskiej „Kwiecień”.

 

Chodzi Kwiecień po świecie w fiołkowym berecie,

z czarodziejską pałeczką w kieszeni. Za pomocą pałeczki

w ciągu małej chwileczki wszystkie rzeczy potrafi odmienić.

Koniom – skrzydła doczepia, krowę zmieni w fortepian,

tort upiecze ze śniegu, strusia wyśle na biegun,

dom na dachu postawi, klucz zmajstruje żurawi,

księżyc w czapkę ubierze, gwiazdy zmieni w talerze,

z klombu zerwie dwa słonie, by pachniały w wazonie,

z papug zrobi tygrysy, które jedzą irysy,

sto kogucich grzebieni w wielkie góry zamieni –

ledwie wyjmie pałeczkę z kieszeni.

 

• Zwracanie uwagi na nazwę miesiąca, o którym jest mowa w wierszu; przypomnienie nazwy miesiąca, który występował przed kwietniem, i tego, który nastąpi po nim.

• Wypowiedzi dzieci na temat nieprawdopodobnych rzeczy, które wyczarował kwiecień w wierszu czarodziejską pałeczką; wyjaśnianie, dlaczego nie mogą mieć one miejsca; zwracanie uwagi na humor zawarty w utworze.

• Zabawa „Jestem kwietniem i wyczaruję...” Dzieci poruszają dowolną pałeczką (np. ołówkiem lub długopisem) i kończą zdanie: „Jestem kwietniem i wyczaruję...”, wymyślając coś nieprawdopodobnego.

• Próby wyjaśnienia przez dzieci znaczenia przysłowia: „Kwiecień – plecień, bo przeplata trochę zimy, trochę lata”. W razie trudności znaczenie przysłowia wyjaśnia rodzic.

 

6. Zadania w Kartach Pracy na dzisiejszy dzień.

 

• Książka „Odkrywam siebie. Litery i liczby”, s. 80, 81 (podane wyżej).

• Książka „Odkrywam siebie. Litery i liczby”, s. 82.

- Tworzenie wyrazów z podanych sylab. Odczytywanie ich.

- Nazywanie zdjęć. Odszukiwanie na końcu kart kartoników z literami tworzącymi te nazwy. Wycinanie ich, układanie z nich wyrazów, a potem przyklejanie w odpowiednich okienkach krzyżówki. Odczytywanie hasła. • Książka „Odkrywam siebie. Litery i liczby”, s. 86.

- Odczytanie podanych wyrazów. Skreślanie w każdym szeregu jednego wyrazu, niepasującego do pozostałych. Wytłumaczenie, dlaczego go skreślono.